مبهوت
پنجشنبه, ۹ مهر ۱۳۹۴، ۰۹:۰۹ ق.ظ
من میخوام پا به پای کودکم کودکی کنم.
دوست دارم همونقدر با حیرت و بدون پیش داوری دنیا رو ببینم.
خداکنه بزرگترها با بزرگی بیجاشون شروع نکنن به گفتن قصه های سینه به سینه که معلوم نیست
چقدرش حقیقت داره! چون خودشونم هیچوقت امتحانش نکرن :(
فقط یکم دودلم...
دنیایی که اینهمه آلوده شده و به سمت نابودیه
ارزش کشف دوباره یا حتی زندگی جدید رو داره
چه کسی مسول بدنیا اومدن ماست؟
- ۹۴/۰۷/۰۹